Historia

W tym czasie dotychczasowy Komendant Rejonowy Straży Pożarnych w Chrzanowie ppłk poż. Bolesław Cabała objął stanowisko dowódcy okręgu w Jaworznie, a władze pożarnicza w Chrzanowie zaczął reprezentować por. inż. Waldemar Banasik, absolwent Wyższej Oficerskiej Szkoły Pożarniczej w Warszawie. Koniec stanu wojennego, poza ulgą odczuwalną nie tylko przez strażaków przyniósł nowe doświadczenia życiowe i nową wizję, która zaczęła dominować w świadomości funkcjonariuszy, junaków i pracowników cywilnych Chrzanowskiej Straży Pożarnej. Oceniając ten ważny okres w dziejach nie tylko pożarniczych, należy podkreślić że przez cały czas trwania stanu wojennego w Polsce chrzanowska straż kierowała się zasadą niesienia pomocy w każdych warunkach i każdemu. Bardzo popularnym i aktualnym do dzisiaj było hasło “ dla nas jest ważne, co i gdzie się pali, a nie jest ważne u kogo.” Dalsze lata rozwoju ochrony przeciwpożarowej w rejonie działania KRSP Chrzanów to okres rzetelnej pracy i sumiennego wykonywania obowiązków. Osiągnięcia chrzanowskich strażaków w tym czasie podkreślają wysokie lokaty uzyskiwane w zawodach sportowo – pożarniczych czy popularnym w latach osiemdziesiątych współzawodnictwie pomiędzy komendami rejonowymi straży pożarnych województwa katowickiego. W tym współzawodnictwie, na 23 komendy istniejące w województwie, chrzanowscy strażacy znajdowali się zawsze w czołówce. Dla przykładu można podać, że w 1986 roku KRSP Chrzanów uzyskała 3 miejsce w województwie, w rok później miejsce drugie, a w roku 1989 miejsce pierwsze. Fakt osiągnięcia tak wysokiego poziomu pracy był ukoronowaniem wszystkich podjętych w celu podniesienia ochrony przeciwpożarowej w mieście i rejonie chronionym przez KRSP Chrzanów. Być może wynikał również z ciągle żywych “krakowskich przyzwyczajeń”. Rok 1991 to rok w działalności Chrzanowskiej Straży Pożarnej, o którym strażacy woleliby zapomnieć. Brakowało pieniędzy na wszystko : na sprzęt pożarniczy, na środki gaśnicze, na ubrania dla strażaków, na opalanie strażnicy, a w niektórych momentach nawet na paliwo do wozów bojowych. Pogłębiający się kryzys w strukturach ochrony przeciwpożarowej i frustracja strażaków, którzy znaleźli się poza marginesem toczących się przemian społeczno – gospodarczych w kraju, doprowadziły do ogólnopolskiej akcji informacyjno – protestacyjnej środowiska pożarniczego, która rozpoczęto w dniu 8 kwietnia 1991 r. W akcji protestacyjnej strażacy przedstawiali opinii publicznej swoje postulaty dotyczące przyspieszenia prac nad projektami ustaw pożarniczych, weryfikacji kadry kierowniczej, uregulowania świadczeń służby zdrowia MSW, poprawy wyposażenia w sprzęt gaśniczy oraz dodatkowych środków finansowych na zatrudnienie nowych kadr i poprawę uposażenia. Na budynku strażnicy w Chrzanowie wywieszono transparent, na którym widniało:

“AKCJA INFORMACYJNO – PROTESTACYJNA”

Strażacy nieśli i niosą pomoc społeczeństwu w każdej sytuacji. Nie będzie to możliwe, gdyż finansowanie straży nie pozwala na:

· Właściwe zabezpieczenie prowadzonych akcji ratowniczo – gaśniczych.
· Zapewnienie bezpieczeństwa ratowanym i ratującym.
· Uzupełnienie braków kadrowych.

Na głównych ulicach miasta Chrzanowa, Trzebini i Libiąża strażacy rozpowszechniali ulotki informacyjne wyjaśniające cel akcji protestacyjnej. Społeczeństwo przyjmowało wnioski strażaków ze zrozumieniem. Od tego czasu rozpoczął się nowy okres w kształtowaniu i rozwoju systemu ochrony przeciwpożarowej w Polsce. W wyniku nowej organizacji systemu ochrony przeciwpożarowej w Polsce Komenda Rejonowa Straży Pożarnych w Chrzanowie uległa likwidacji. Zorganizowanie (przy jednoczesnym utrzymaniu pełnej gotowości bojowej) z dniem 1 lipca 1992 r. Państwowej Straży Pożarnej zakończyło tym samym dotychczasowa działalność Zawodowych Straży Pożarnych. Po prawie 25-latach działalności przestały istnieć Komenda Rejonowa i Zawodowa Straż Pożarna w Chrzanowie. W ich miejsce rozpoczęła działalność Jednostki Ratowniczo Gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej w Chrzanowie. Na stanowisko dowódcy JRG PSP w Chrzanowie powołano mł.kpt. Winicjusza Jarczyka, funkcję zastępcy dowódcy sprawował asp. Marek Bębenek, natomiast zagadnienia techniki pożarniczej i kwatermistrzowskiej prowadził st.ogn. Władysław Popardowski. Służbę w JRG pełniło 56 strażaków. Pozostali pracownicy KRSP Chrzanów zostali przeniesieni służbowo do pracy w jednostkach ochrony przeciwpożarowej w Jaworznie i Katowicach. Nadzór służbowy nad JRG PSP w Chrzanowie przejął Komendant Rejonowy Państwowej Straży Pożarnej w Jaworznie st.kpt. Andrzej Koziarz. Przystosowanie załogi JRG PSP w Chrzanowie do zmian reorganizacyjnych oraz przyjęcia nowych obowiązków z zakresu szeroko pojętego ratownictwa nastąpiło stosunkowo szybko. Boleśnie ale konsekwentnie doposażano jednostkę w nowy sprzęt do ratownictwa technicznego i drogowego, we własnym zakresie remontowano obiekt strażnicy i przystosowywano organizację jednostki do nowych zadań. W tym też czasie (1992r) doprowadzono do spotkania władz samorządowych, których starania sprawiły, że budowa nowej siedziby JRG stała się faktem. W roku 1995 Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej nadbryg.Feliks Dela dokonał aktu wmurowania kamienia węgielnego pod nową strażnicę PSP w Chrzanowie. Budowa trwała 4 lata. Kolejna reforma struktur administracyjnych kraju przeprowadzona w 1999 roku skutkowała powołaniem Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Chrzanowie, w której funkcję komendanta objął st.kpt.inż. Włodzimierz Żak. Nadzór organizacyjny przejął Małopolski Komendant Wojewódzki PSP w Krakowie. Ostatnim Komendantem Rejonowym PSP w Jaworznie był st.kpt.inż. Adam Rusek. Wtedy też nastąpiło przeprowadzenie Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej PSP w Chrzanowie do nowej siedziby.